بايد عاشق زيدان باشي و از برزيل متنفر، تا بفهمي كه ديشب چه شب به ياد موندني اي بود. بايد بارها وقتي بازي رونالدينهو رو تو بارسا ميديدي با يقين به دوستات گفته باشي، هنوز هم زيدان بهترين بازيكن جهانه و رونالدينهو اصلاً و ابداً در حد او نيست، تا مطمئن باشي حلاوت بازي ديشب حالا حالاها زير زبونت مز مزه مي كنه! پ.ن : - براي من كه مارادونا را در 86 نديدم و حتي در 90 هم اينقدر كوچولو بودم كه يك خاطره مات از اون مونده، طبيعي است كه رهبر رو با زيدان معني كنم و خاطره بازيهاي اون رو براي هميشه با خودم نگه دارم و هر وقت يك نابغه ديگه پيدا شد به كوچكترها بگم زيدان چيز ديگه اي بود! - اما من خوشحالم يا بهتر بگم ترجيح ميدم زيدان اين دو تا بازي ديگه رو هم كياست خودشو نشون بده و بعد حكايت بازي زيدان جزء افسانه هاي فوتبال بشه. آره فقط دو تا بازي ديگه و بعد هيچ وقت فراموشت نخواهيم كرد.
